Koran i sunna (doskonały wzorzec Mahometa na życie ) powinny być naśladowane przez całą ludzkość. Problem w tym, że Koran i Sunna nie są ułożone w sposób umożliwiający łatwą interpretację. Szariat to skodyfikowana wiedza zawarta w Koranie i sunnie.
Szariat często określa się mianem prawa. Niemniej jednak wykracza on daleko poza kwestie prawne. Dotyczy bowiem również teologii, modlitwy, działalności charytatywnej i postu. Obejmuje wszystkie aspekty życia, odnosząc się także do seksu, sposobu sporządzania testamentu, a nawet form witania się.
Jedną z najważniejszych rzeczy, które należy wiedzieć na temat szariatu jest to, że szariat uważa się za prawo Allaha stojące ponad prawem ustanowionym przez człowieka. Islamskie prawo powinno dotyczyć zarówno kafirów, jak i muzułmanów. Na przykład społeczność islamska wysuwa żądania zmiany naszej kultury, aby dostosować ją do zasad politycznego islamu, gdy muzułmańscy pracownicy fabryk domagają się czasu wolnego na modlitwę. W trakcie ramadanu żąda się od kafirów, aby nie jedli w obecności islamskich współpracowników. Jednym z głównych dostosowań do szariatu jest ustanowienie oddzielnych sądów orzekających o kwestiach prawa rodzinnego. Problem w tym, że dostosowywanie się do szariatu nigdy się nie kończy.
Istnieją rozmaite szkoły szariatu różniące się od siebie w pomniejszych kwestiach. Wszystkie szkoły zgadzają się jednak co do potrzeby prowadzenia dżihadu i nadania podrzędnego statusu chrześcijanom, żydom, ateistom i pozostałym kafirom. W ramach szariatu kafirowie nie mają prawa sprzeciwiać się Koranowi i sunnie ani ich podważać. Nie wolno im także krytykować Mahometa. Historycznie to właśnie szariat doprowadził do upadku chrześcijaństwa i innych religii.