Een van de moeilijkheden om de islam te begrijpen, zijn de tegenstrijdigheden die zich voordoen. De islam wordt de religie van de vrede genoemd, maar onthoofdingen onder de kreet "Allahu akbar" zijn veel voorkomende nieuwsberichten. Er zijn geweldloze verzen in de Koran zoals "laat er geen dwang zijn in religie" die tegenstrijdig lijken met verzen die oproepen tot geweld tegen niet-moslims.
Dan is er de kwestie van de Koran die de wereld verdeelt in gelovige en de Kafir (niet-gelovige). Allah houdt van de moslims en haat de Kafir. Inderdaad, het verklaarde doel van de Koran is om een wereld te creëren zonder kafirs.
Islamitische ethiek, gebaseerd op de Trilogie, verschillen afhankelijk van wie je bent. Een moslim moet een andere moslim als familie behandelen, maar een kafir kan bedrogen worden. Er zijn twaalf verzen in de Koran die zeggen dat een moslim nooit de ware vriend van een kafir is. Een moslim mag niet tot slaaf gemaakt worden, maar een Kafir mag wel tot slaaf gemaakt.
Er zijn twee verschillende Mohammeds. Toen hij godsdienstleraar was in Mekka, was het enige geweld verbale en vuistgevechten. Maar toen hij naar Medina ging, werd hij politicus en een jihadistische strijder.
Kafirs vragen zich: "Welke is de echte islam"? Het antwoord is dat beide kloppen. De islam is gebouwd op tegenstrijdige beweringen van een welwillende religieuze actie of van een oorlogszuchtige, meer gewelddadige actie, afhankelijk van wat op dat moment het meest geschikt lijkt. De principes van dualisme en onderwerping zijn de bepalende factoren in de islamitische doctrine.